bunu paylasip paylasmama konusunda cok tedirgin oldum.
ama sonunda meralhanimiiin blogunun yanindaki yorumlari gorunce biseyleri paylasmamin zamani geldigini hissettim.
inanilmaz bir aci,olunceye kadar tasiyacagimiz bir aci,hic bir sekilde unutamiyacagimiz cok buyuk bir aci.
gidenlerin yeri,makami belli,,,,,,,,,uzerlerine nurlar yagsin
bende 20 yasinda kizimi kanserden kaybettim.
icim gonlum ne kadar kirgin olursaolsun onun benden istedigi gibi yasamaya gayretediyorum.
ve bir gun ona kavusacagimida biliyorum.
hepinize gonuldolusu sevgiler
Ben de evladımı kanserden kaybettim.Bu tür acılar yaşayanların bir hüznü olur.Tarif edemem.Sizin hüznünüzü hissettim. Bunu yaşayan bilir.Ben de bir gün evladıma kavuşacağım.Sabırlar diliyorum.Sevgiler.
YanıtlaSilCanım benim bu acını biliyordum ama burda paylaşman bile büyük aşama, okurken bile gözyaşlarıma hakim olamadım gittiği yer eminim cennettir, Dodoyada daha evvel yazmıştım tekrar ikinizede sabır diliyorum..
YanıtlaSilCihan hanım çok üzüldüm başınız sağolsun Allah sabırlar versin.
YanıtlaSilcihan hanım cım çok üzüldüm...sana çok çok sabırlar diliyorum...annanem hep der allah daha çok sevmiş...onların mekanı cennet zaten
YanıtlaSilDiyecek birşey bulamıyorum, keşke acını hafifletecek birşeyler gelse elimden :( Bilmem bu alemdeki dostluğumuzun yardımı olur mu...
YanıtlaSiltıkandım kaldım.hiç böyle birşey beklemiyordum.ne demeliyim? ne söylesem acınız azalır,yüreğinizdeki yangın hafifler,ya da ne yapsak bir parça unutabilirsiniz? çok üzgünüm.Allahtan size sabır diliyorum.sevgiler..
YanıtlaSilÇok üzüldüm :( Allah sizlere sabır versin, kızınız da nur içinde yatsın demekten başka sözlerimiz yok ne yazık ki kayıplarda. Keşke elimizden başka türlüsü gelmiş olsa..
YanıtlaSilİkisi kesinlikle aynı şey değil ama ben de annemi kaybettim. Anne kaybıyla evlat kaybı mutlaka farklı oluyordur; bundan eminim ama bana anlattıklarına göre kayıplarımız bizim üzülmemizi, ağlamamızı istemezlermiş. Biz üzülüp ağlayınca onlar acı çekermiş. Onlar kendileri için dua etmemizi ve hayatımızı sürdürmemizi isterlermiş.
Bir gün gidenlerimize kavuşacağız. O zamana kadar Allah hepimize sabır, kayıplarımıza rahmet versin.
Sevgilerimle..
ESKİ POSTLARINIZI OKUYORUM SIRAYLA. HER BİRİMİZİN HAYATI NE SIRLAR, NE ACILAR, NE MUTLULUKLARLA ÖRÜLMÜŞ DEĞİL Mİ?. İŞTE HAYAT BÖYLE BİR ŞEY ZATEN... ÖNEMLİ OLAN TÜM BUNLARIN ÜSTÜNE ÇIKIP ORADAN SEYREDEBİLMEK YAŞAMI. ACILAR, ÖZLEMLER SEVİNÇLER HEP YÜREĞİMİZDE... YAZILARINIZ ÇOK GÜZEL, EL EMEKLERİNİZ DE, KIZINIZIN BUNLARA BAYILACAĞINA EMİNİM...
YanıtlaSilCANDAN SELAMLAR...
Eski yazılarınızdan başladım okumaya ve bu yazıda kalakaldım. Bikaç defa okudum ve ilk okuduğumda boğazıma oturan o garip his geçmiyor. Allah sabır versin, Meleğinizin mekanı cennet olsun inşallah. Cennette kavuşmanıza duacıyım.
YanıtlaSilSevgiler...
aslinda yuregi cok buruk bir anneyim..
Sil3 evladim daha var...ama hepsinin yeri ayri
zaman zaman onu inanilmaz ozluyorum..
belki bu yaziyi gormeden...geciceksiniz
ama ...yazmak istedim